Kaplica Świętych Aniołów
Kaplica Trzech Króli, poświęcona później świętym Aniołom, została dobudowana do południowej strony kościoła prawdopodobnie w XV wieku. Jest zwieńczona dwoma polami sklepienia krzyżowego.
Ołtarze boczne, obrazy
Ołtarz św. Barbary (1)
autor neznámý – dřevo – 2. polovina 17. století
Wczesnobarokowy ołtarz z kolumnowym retabulum, ozdobiony dekoracją w formie tzw. ornamentu małżowinowo-chrząstkowego, pochodzi z tego samego okresu i tej samej pracowni co ołtarz w kaplicy św. Anny. Również tutaj nie zachowała się w całości jego pierwotna dekoracja. Oryginalne są figury św. Franciszka z Asyżu i współczesnej mu św. Klary (pierwotnie trzymała pastorał jako insygnium opatki i monstrancję w prawej ręce), a także niewielki obraz w nastawie ołtarzowej z motywem Świętej Rodziny w drodze do Jerozolimy (Matka Boska, dwunastoletni Jezus i św. Józef pod opieką Ducha Świętego). Oryginalny obraz ołtarzowy nie zachował się. Około 1880 roku został zastąpiony płótnem Jana Bochenka (1831–1909) z motywem św. Barbary.
Obraz Świętej Rodziny, olej na płótnie, koniec XVII wieku
autor nieznany – olej na płótnie / lata 70. lub 80. XVIII wieku
Autor parafrazuje tutaj historię starotestamentowego Tobiasza, któremu towarzyszy Archanioł Rafał, na rzecz bardziej uniwersalnego przesłania o Bożej opiece za pośrednictwem Anioła Stróża. Mężczyzna w stroju pielgrzyma jest prowadzony za rękę przez ponadnaturalną postać anioła i pod jego opieką z ufnością przemierza świat, który jest w uścisku pułapek i grzechu w postaci węża zionącego piekielnym ogniem. Anioł wskazuje prawą ręką na górną część obrazu, gdzie w języku hebrajskim napisane jest imię Boga. Jest to symbol pewności i stałego schronienia.
Obraz Krista padajícího pod křížem (3)
autor neznámý – olej na plátně / 70. či 80. léta 18. století
Jediný dochovaný obraz z pozdně barokní křížové cesty, původně na rámech opatřené o nápisy v moravštině. S ohledem na její špatný stav a nekompletnost se během rekonstrukce interiéru v roce 1920 rozhodlo pořídit křížovou cestu novou. Byla zakoupena v roce 1923 v Mnichově v uměleckém ústavu Josefa Müllera (1872–1935; Kunstanstalten Josef Müller).
Oltář Panny Marie Růžencové (4)
Jan Baltazar Janda – dřevo – 1874
Novogotický oltář pochází z dílny berlínského sochaře Jana Baltazara Jandy (1827–1895), rodáka z Darkoviček. Zdobí ho reliéf Růžencové Madony, na němž je zachycena v nebeské slávě Panna Maria s Ježíškem, jak předává klečícímu sv. Dominikovi růženec. Vpravo je do modlitby hluboce ponořená sv. Kateřina Sienská s věncem růží u svých nohou. Shodný reliéf Janda krátce před tím vytvořil pro kostel sv. Pavla při dominikánském klášteře v Berlíně-Moabitu (1872–1873). Zatímco v Berlíně zdobilo rám obrazu patnáct výjevů tajemství růžence, je v Hlučíně reliéf vložen do novogotické architektury, ve štítu doplněné o reliéf žehnajícího Boha Otce a holubici Ducha svatého.
Reliéf Růžencové Panny Marie od J. Jandy v kostele sv. Pavla v Berlíně-Moabitu, dobová fotografie, stav před rokem 1945
Ołtarz św. Barbary (1)
autor neznámý – dřevo – 2. polovina 17. století
Wczesnobarokowy ołtarz z kolumnowym retabulum, ozdobiony dekoracją w formie tzw. ornamentu małżowinowo-chrząstkowego, pochodzi z tego samego okresu i tej samej pracowni co ołtarz w kaplicy św. Anny. Również tutaj nie zachowała się w całości jego pierwotna dekoracja. Oryginalne są figury św. Franciszka z Asyżu i współczesnej mu św. Klary (pierwotnie trzymała pastorał jako insygnium opatki i monstrancję w prawej ręce), a także niewielki obraz w nastawie ołtarzowej z motywem Świętej Rodziny w drodze do Jerozolimy (Matka Boska, dwunastoletni Jezus i św. Józef pod opieką Ducha Świętego). Oryginalny obraz ołtarzowy nie zachował się. Około 1880 roku został zastąpiony płótnem Jana Bochenka (1831–1909) z motywem św. Barbary.Obraz Świętej Rodziny, olej na płótnie, koniec XVII wieku
autor nieznany – olej na płótnie / lata 70. lub 80. XVIII wieku
Autor parafrazuje tutaj historię starotestamentowego Tobiasza, któremu towarzyszy Archanioł Rafał, na rzecz bardziej uniwersalnego przesłania o Bożej opiece za pośrednictwem Anioła Stróża. Mężczyzna w stroju pielgrzyma jest prowadzony za rękę przez ponadnaturalną postać anioła i pod jego opieką z ufnością przemierza świat, który jest w uścisku pułapek i grzechu w postaci węża zionącego piekielnym ogniem. Anioł wskazuje prawą ręką na górną część obrazu, gdzie w języku hebrajskim napisane jest imię Boga. Jest to symbol pewności i stałego schronienia.
Obraz Chrystusa padającego pod krzyżem (3)
autor neznámý – olej na plátně / 70. či 80. léta 18. století
Jedyny zachowany obraz z późnobarokowej Drogi Krzyżowej, pierwotnie na ramach opatrzonych napisami w języku morawskim. Ze względu na jego zły stan i niekompletność, podczas renowacji wnętrza w 1920 roku podjęto decyzję o zakupie nowej Drogi Krzyżowej. Została zakupiona w 1923 roku w Monachium w instytucie artystycznym Josefa Müllera (1872–1935; Kunstanstalten Josef Müller).
Ołtarz Matki Boskiej Różańcowej (4)
Jan Baltazar Janda – dřevo – 1874
Neogotycki ołtarz pochodzi z pracowni berlińskiego rzeźbiarza Jana Baltazara Jandy (1827–1895), pochodzącego z Darkoviček. Ozdabia go płaskorzeźba Madonny Różańcowej, na której przedstawiono Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus w niebiańskiej chwale, przekazującą klęczącemu św. Dominikowi różaniec. Po prawej stronie znajduje się pogrążona głęboko w modlitwie św. Katarzyna ze Sieny z wieńcem róż u stóp. Identyczną płaskorzeźbę Janda stworzył nieco wcześniej dla kościoła św. Pawła przy klasztorze dominikanów w Berlinie-Moabicie (1872–1873). Podczas gdy w Berlinie ramę obrazu zdobiły sceny piętnastu tajemnic różańcowych, w Hulczynie płaskorzeźba została wkomponowana w neogotycką architekturę, uzupełnioną na szczycie płaskorzeźbą błogosławiącego Boga Ojca i gołębicy – Ducha Świętego.
Relief Różańcowej Matki Bożej autorstwa J. Jandy w kościele św. Pawła w Berlinie-Moabicie, fotografia historyczna, stan sprzed 1945 roku.
Nagrobek
Pomnik nagrobny męskich członków rodu Bruntálskich z Vrbna
autor nieznany – piaskowiec – 1625 r.
W 1625 roku, zaledwie rok po nadaniu tytułu hrabiowskiego, Wacław Bruntalski z Vrbna (†1649) kazał umieścić w kościele (pierwotnie po bokach ołtarza głównego) dwie kamienne tablice pamiątkowe w formie nagrobków poświęcone zmarłym członkom rodu. Jedna miała upamiętniać linię po ojcu Janie z Vrbna (†1592), druga po matce Maruszy Tworkowskiej z Kravarz (†1625). Obie kamienne tablice istniały jeszcze w pierwszej połowie XX wieku, ale w 1922 roku tablica Maruszy pękła i uległa zniszczeniu podczas transportu z zewnątrz świątyni do jej wnętrza. Znamy ją tylko z jednej fotografii.
Zachowana tablica umieszczona w kaplicy św. Aniołów zawiera tekst otoczony zestawem herbów rodowych związanych z linią ojcowską rodu Bruntálskich. Ich herb dominuje na górze pośrodku płyty, a po bokach rozpoznajemy herby rodów, z których Bruntálscy wybierali żony (z Fulštejnu, z Žerotína, ze Šternberka, z Krajku, z Násile, z Pernštejnu, z Kravarz, z Ludanic i z Nové Cerekvi). Tekst sporządzony przez Wacława Bruntálskiego w tłumaczeniu brzmi:
Najlepszemu Bogu Najwyższemu (D + O + M). Szlachetnym, znamienitym, sławnym, wolnym panom z Vrbna i Bruntálu, Štěpánowi, dziadkowi, Janowi, najlepszemu ojcu, cesarskim majestatycznym radcom, hetmanom księstwa opawskiego, panom z Hulczyna, Matyášowi i Štěpánowi, ukochanym braciom oraz liczniejszym kuzynom, którzy spoczywają tutaj w Bogu. Pokój ich prochom. Wacław Świętego Cesarstwa, hrabia z Vrbna i Bruntálu, pan w Hulczynie, Fulneku, Paskowie i Zábřehu, tajny radca cesarski i szambelan w dniu 31 maja 1625 r.
Para pamiątkowych epitafiów w czasie, gdy znajdowały się one na zewnątrz kościoła. Nagrobek Maruszy Tworkowskiej (po lewej) nie zachował się, nagrobek po prawej stronie należy do rodziny Bruntálskich z Vrbna. Fotografia z epoki, stan przed 1922 r., rekonstrukcja kolorystyki herbów.
